Okolice Połczyna-Zdroju należą do najpiękniejszych terenów w naszym kraju – w folderach reklamowych różnych regionów nie brakuje podobnych zapewnień, dlatego o prawdziwości tego stwierdzenia niech zaświadczą fakty i liczby.
Blisko połowa gminy Połczyn-Zdrój leży na terenie Drawskiego Parku Krajobrazowego lub w jego otulinie, ponadto około 2/3 powierzchni gminy jest wpisane do programu Natura 2000. Są to: Obszar Siedliskowy „Dorzecze Parsęty” i Obszar Ptasi „Ostoja Drawska”. Przez gminę przepływa 7 rzek, a trzy z nich biorą tu swoje źródła. Na terenie gminy znajdują się jeden ścisły rezerwat przyrody, 3 obszary chronionego krajobrazu, 8 zespołów przyrodniczo- krajobrazowych, 51 pomników przyrody, a 75 występujących tu gatunków roślin i zwierząt znajduje się pod ochroną.
O walorach przyrodniczych i krajobrazowych najlepiej przekonać się wędrując pieszymi szlakami turystycznymi, bądź przemierzając okolicę na rowerze. Przez teren gminy przebiega gęsta sieć szlaków pieszych i rowerowych, ale z myślą o rowerzystach i piechurach przebywających w Połczynie-Zdroju polecamy trzy z nich. Są to szlaki, które stanowią pętlę z początkiem i końcem w Połczynie Zdroju, przez co są idealną propozycją na całodniową wycieczkę.
Prawdziwą gratką dla cyklistów odwiedzających Połczyn-Zdrój jest ścieżka rowerowa do Złocieńca.Trasa długości około 27 km wiedzie dawnym nasypem kolejowym, z którego zdjęto tory, położono asfalt i udostępniono wyłącznie rowerzystom. Ścieżka rozpoczyna się przy ul. Koszalińskiej (droga wylotowa w kierunku Białogardu i Koszalina), ale z centrum miasta można do niej dojechać również ulicami: Chrobrego oraz Sobieskiego przez angielską część Parku Zdrojowego (mijając zalew, sanatorium Borkowo, źródełko, zabudowania osady Międzyborze i siedzibę Leśnictwa Ogrodno). Ścieżka prowadzi przez najbardziej malownicze tereny Drawskiego Parku Krajobrazowego, a ze względu na położenie na nasypie kolejowym nie ma tu stromych podjazdów.Jest to więc idealna trasa dla rowerzystów o słabszej kondycji lub/i zaawansowanych wiekowo,chcących nasycić oko pięknymi widokami. Oprócz pejzaży na trasie, na uwagę zasługuje miejscowość Toporzyk, w której bardzo ładnie prezentuje się bryła neogotyckiego kościoła z XIX wieku, warto odwiedzić również działające tam gospodarstwa agroturystyczne „Dom nad rozlewiskiem” i „Dolina Trzech Stawów”.
Jedna z najmłodszych atrakcji turystycznych gminy Połczyn-Zdrój to ścieżka edukacyjna nosząca nazwę „Dbając o figurę poznaję naturę” oddana do użytku w lipcu 2013 roku. Stworzony przez Nadleśnictwo Połczyn szlak stanowi oryginalne połączenie klasycznych ścieżek edukacyjnych wyposażonych w tablice informacyjne, ławostoły, wiaty itp. z urządzeniami do ćwiczeń na świeżym powietrzu. Na trasie ścieżki znajdują się dwa place z tzw. siłowniami zewnętrznymi i kilkanaście tablic edukacyjnych.
Trasa rozpoczyna się przy schronisku „Tadeuszówka” (obok sanatorium „ Borkowo”) i tam też znajduje się pierwszy placyk z urządzeniami do ćwiczeń, dalej prowadzi przez Wilcze Jary, przecina drogę wojewódzką 173, mija Grodzisko, przecina drogę wojewódzką 163, gdzie znajduje się kolejna minisiłownia i kończy się przy drodze asfaltowej z Połczyna-Zdroju do Ogrodna.
Trasa prowadzi przez najpiękniejsze fragmenty lasów bukowych oraz mieszanych poprzecinanych głębokimi wąwozami erozyjnymi i na całej długości jest bardzo dobrze oznakowana. Jedynym mankamentem liczącego 6,5 km długości szlaku jest brak początkowej tablicy z opisem samej ścieżki i mapą obrazującą jej przebieg. Niektórzy turyści sądzą, że jest to pętla kończąca się w miejscu startu, dlatego wybierając się na wycieczkę tym szlakiem należy nastawić się na przebycie go w obie strony (łącznie 13 km) lub powrót do miasta drogą asfaltową przez Ogartówko (łącznie ok. 10 km).
Szlak rowerowy „Szwajcaria połczyńska” ma długość 34,1 km z czego 15 km to drogi utwardzone. Szlak przemierza najpiękniejsze miejsca na południe od Połczyna-Zdroju, ale jest on stosunkowo trudny. Na trasie na rowerzystów czekają liczne podjazdy i zjazdy, a nawierzchnia dróg gruntowych na kilku krótkich odcinkach mocno utrudnia jazdę. Mimo to rowerzyści o przeciętnej kondycji nie powinni rezygnować z wycieczki zwłaszcza, że pejzaże Szwajcarii Połczyńskiej z pewnością wynagrodzą poniesiony wysiłek.
Szlak stanowi pętlę rozpoczynającą się na ul. Zdrojowej przy wejściu do Parku Zdrojowego i można go przemierzyć rozpoczynając jazdę w dowolną stronę (autor niniejszego opracowania sugeruje wybór kierunku zgodnego z poniższym opisem).
Z ulicy Zdrojowej jedziemy w kierunku ronda, kierujemy się w prawo ulicą Warszawską, skręcamy w lewo w ul. Strażacką i trzymając się głównej drogi wzdłuż ogrodów działkowych jedziemy długim łagodnym podjazdem do wsi Ogartówko, gdzie asfalt na chwilę zastępują „kocie łby”. Jedziemy cały czas prosto, mijamy rozproszone zabudowania miejscowości Ogrodno, mijamy skręt w lewo, w nową drogę gdzie odbijają inne szlaki turystyczne i jedziemy jeszcze ok. 200 m. prosto. Dopiero tu skręcamy w lewo w drogę gruntową. Przed nami pierwszy wymagający odcinek, gdzie czeka kilka podjazdów. Po ich pokonaniu wjeżdżamy w las, który po krótkim odcinku zamienia się w starodrzew bukowy. Szlak kilkakrotnie skręca w leśne dukty, ale miejsca skrętów są dobrze oznakowane. Dojeżdżamy do drogi z płyt betonowych (tzw. „jumbówki”), tu skręcamy w prawo i przemierzamy ponad kilometrowy, przyjemny zjazd z górki. Dojeżdżamy do ruchliwej drogi wojewódzkiej nr 163, która biegnie dnem Doliny Pięciu Jezior. Po przekroczeniu szosy po lewej stronie między drzewami widoczne będzie jezioro Głębokie z po prawej jezioro Długie. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na małą hydrotechniczną ciekawostkę. Oba jeziora łaczy płynąca wąskim strumykiem rzeka Drawa, ale po prawej stronie drogi jest niewidoczna, ponieważ płynie podziemnym kanałem z betonowych kształtek. Jest to instalacja wykonana prawdopodobnie jeszcze w okresie przedwojennym. Dalej szlak wspina się brukowaną drogą ku górnej krawędzi doliny i i prowadzi na otwartę przestrzeń pól i łąk, miedzy którymi rozproszone są zabudowania wsi Czarnkowie. Niektóre z nich są wykonane w konstrukcji szkieletowej, dlatego okolice te nazywa się czasem „krainą szachulcowych chat”. Szlak mija ceglany budynek świetlicy i dociera do drogi będącej w przeszłości głównym traktem łączącym Czaplinek z Połczynem, który w średniowieczu stanowił fragment Szlaku Solnego. Z tej drogi trasa skręca w lewo w kierunku Wolej Góry, następnie przez las do drogi asfaltowej, w którą skręca w prawo, mijając Jezioro Klokowskie i wieś Kłokowo. Dociera do drogi nr 173 Połczyn-Drawsko Pomorskie, prowadzi nią około 100 m. w lewo i zaraz w prawo w drogę gruntową, którą jakby okrąża wieżę radiowo-telewizyjną w Nowym Toporzyku (bardzo blisko stąd do rezerwatu „Torfowisko Toporzyk”, który znajduje się około 200 m. po lewej stronie od drogi). Kilkaset metrów dalej szlak dociera do skrzyżowania dróg polnych przy którym znajduje się przydrożny krzyż. Tutaj szlak skręca o 90 stopni w prawo w kierunku Plebanówki i Wilczych Jarów, jednak w ten odcinek drogi nieco wyboistą (koleiny) a w czasie deszczu błotnistą nawierzchnię. W tym miejscu można zrezygnować z trzymania się szlaku, pojechać prosto do ścieżki rowerowej i skręcając w prawo dojechać nią do samego Połczyna. Szlak po przebyciu trudnego odcinka również doprowadza do ścieżki, ale szybko odbija z niej w prawo do Międzyborza, a następnie przez angielską część parku zdrojowego dociera na miejsce startu.
Oprócz opisanych wcześniej trzech szlaków stanowiących pętle (2 rowerowe i 1 pieszy) przez okolice Połczyna-Zdroju biegną również odcinki szlaków tranzytowych oraz takie które zaczynają się na terenie miasta i wychodzą poza teren gminy.
- Szlak pieszy niebieski:
Szlak nazywany również szlakiem „Szwajcarii Połczyńskiej” ma długość 59,6 km i prowadzi z Połczyna-Zdroju do Czaplinka. Na terenie gminy Połczyn-Zdrój znajduje się odcinek o długości 16,55 km z czego 11,15 km to drogi utwardzone. Start na pl. Tysiąclecia (przy PKS) i dalej: Ogartówko – Ogrodno – Zdroje – Nowe Koprzywno – Luboradza – Pachlino – Uradz – Czarne Wielkie – Sikory – Kołomąt – Czaplinek.
- Szlak pieszy czarny:
Nazywany również „Szlakiem przyrodniczym DPK” ma długość 71,5 km i prowadzi z Połczyna-Zdroju do Lubieszewa (gm. Złocieniec). Na obszarze gminy Połczyn-Zdrój znajduje się odcinek o długości 18,65 km z czego 8,35 km to drogi utwardzone. Przebieg szlaku: Połczyn-Zdrój PKS – Borkowo – Wilcze Jary – Nowy Toporzyk – Kłokowo – Lipno – Czarnkowie – Śmidzięcino – Uraz – Warniłęg – Stare Worowo – Cieszyno – Złocieniec – Kolonia Kosobudy – Góra Lisica – Lubieszewo PKS
- Szlak pieszy czerwony:
Zwany również „Szlakiem solnym” wiedzie z Kołobrzegu do Czaplinka, prowadząc trasą, którą podążali niegdyś kupcy przewożący nadmorską sól do Wielkopolski. Całkowita długość to 163 km z czego na terenie gminy Połczyn-Zdrój znajduje się odcinek 32,450 km. Szlak przekracza granice gminy w okolic w północnej części gminy, wzdłuż rzeki Dębnicy dociera do miasta a dalej prowadzi przez Wilcze Jary, Kłokowo, Lipno i Czrnkowie, za którym przechodzi na obszar gminy Czaplinek.